Buyruklar başlangıçta 5 bölümden oluşyordu.Bu bölümler Komut-1.İşlenen adresi-2.işlenen adresi-Sonucun adresi ve bir sonraki buyruğun adresi.Bir önceki örneğimizi hatırlayacak olursak X ile Y yi toplamıştık.Bakın yukarıdaki 5 bölümde adımlar şu şekilde ilerliyor.X ve Y toplanıyor sonuc başka bir yere yazılıyor.Daha sonra kalınan buyruk adresinde yola devam ediliyor.Şimdi biz bu işlemleri sadeleştirebildiğimiz kadar sadeleştirip en yalın buyruk tanımını bulalım...
1-İlk olarak belleğimizdeki buyrukların sırayla çalıştığını var sayalım.Böylece bir sonraki buyruğun adresini tutmak zorunda kalmayacağız.
2-X ve Y 'yi toplayıp Z'ye yazdık.Öyle değil mi? peki ya X+Y işlemini x veya y register'ına yazamaz mıyız ?Böylece Sonucun adresine de gerek kalmadı...
3-Bu adımda devreye karşımıza ACC (akümülatör) çıkıyor.Bu X ve Y sayılarının bir tanesini orada depolayabiliriz o halde.Elimizde komut satırımız ACC ve X kaldı.Buyruğumuzun son hali budur.
KOMUT-KÜTÜK ADI-İŞLENEN ADRESİ
Günümüzde de sıfır,bir ve iki adresli buyruklar birlikte kullanılmaktadır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder